U historiji čovječanstva konji su se počeli jahati prije 5000 godina. Vremenom su se stvarali različiti oblici jahanja, odnosno razne discipline. Osnovna podjela konjičkog sporta je na trkaći sport i discipline priznate od Svjetske federacije konjičkog sporta FEI (Federation Equestre International). FEI broji mnogo disciplina među kojima su i tri olimpijske. Olimpijske discipline su: dresurno jahanje, preponsko jahanje i eventing. Pored ovih disciplina u FEI – u postoje i daljinsko jahanje (endurance), voltažovanje, zaprege.
Trke (trkaći jahaći sport) se održavaju na hipodromima na male razdaljine. Razlikujemo galoperske trke i utrke kasača. Konji koji se najčešće koriste su Engleski punokrvnjaci (Thoroughbreed). Konji trče u različitim kategorijama: dvogodci, trogodci. (ovisno o starosti konja). Galoperske trke jašu džokeji. Džokej ima samo jedan cilj, da jaše samo pravo i što brže.
Utrke kasača se odvijaju također na hipodromima. Kasači su posebna rasa konja koji su prirodno predisponirani da idu kasom što brže. Ove utrke se ne odvijaju sa džokejima, već se konj upreže na lagana kolica u kojima sjedi vozač koji upravlja konja.
Dresurno jahanje je disciplina u kojoj se od jahača traži da sa svojim konjem pokaže razne kretnje i figure u dresurnoj areni. Dresurna arena je dimenzija 20m x 40m (mala) ili 20m x 60m (velika). Dresurno jahanje je najbolji pokazatelj spremnosti jahača i konja. U ovoj disciplini se pokazuju kretnje i figure koje je teško i zamisliti. Jahač i konj kroz trening prolazi preko mnogo nivoa da bi dostigao vrhunac. To redoslijedom izgleda ovako: uvodni nivo, početni nivo, elementarni nivo, srednji nivo i napredni nivo što se tiče osnovne dresure. Poslije toga prelazi na visoku dresuru: prix st. George, Intermediate (I i II, A i B), Grand prix i Grand prix special. Sudije ocjenjuju nastupe ocjenama od 0 – 10. Na dresurnom takmičenju jahač i konj trebaju biti skladni, u crno – bijeloj opremi. Griva konja mora biti upletena u pijune. Jahač na sebi ima frak (dugi sako), cilindar (crni šešir), bijele pantalone i rukavice, bijelu košulju ili rolku kao i duge crne jahaće čizme. Konj na sebi ima samo sedlo, bijelu podsedlicu i uzdu.
Preponsko jahanje je atraktivnija disciplina, u kojoj se od jahača traži da sa svojim konjem u što kraćem vremenu preskoči parkour (skup prepona) sa što manje faulova (oborenih prepona). U preponskom jahanju postoje kavalete, obične stacionate, okseri, triple barovi, dvoskoci, troskoci itd. Prepone isto tako možemo podijeliti na osnovne gimnastičke (one koje koristimo da se konj razgiba) i visoke prepone ( takmičarski nivo). Na preponskom takmičenju nije bitno u kojim bojama je jahač obučen. Konj često na sebi ima martingal ( dio opreme koji spriječava konja da visoko diže glavu). Kada jahač prođe kroz start, štoperica kreće sa mjerenjem vremena. Nakon toga je potrebno određenim redoslijedom preskočiti sve prepone. Jedna oborena prepona nosi četiri kaznena boda. Zavisno od takmičenja treća ili četvrta je diskvalifikacija. Nakon toga konj prolazi kroz cilj i vrijeme staje. Ako je jahač imao kaznenih bodova, to mu se dodaje na vrijeme. Ako nije oborio ni jednu preponu onda se to zove „clear round“.
Treća olimpijska, ona najatraktivnija disciplina se naziva „3 day eventing“. Odvija se tri dana, a glavni razlog tome je što se sastoji od tri discipline. Prva dva dana se obično jašu dresura i prepone. U trećem danu na red dolazi najatraktivnija disciplina, koja se može odvijati samo u „3 day eventingu“, a zove se „cross country“. Cross country je disciplina sa fiksiranim prirodnim preponama. U prošlosti je to bio vojni test za konje. Traje mnogo duže od prve dvije discipline, i odvija se na prirodnom terenu. Prepreke mogu biti, vodene bare, žbunje, balvani, stijene, kamenje… Bitno je naglasiti da su ove prepreke fiksne i da se ne mogu oboriti. Na takmičenjima jahač u sve tri discipline mora biti jednako spreman sa svojim konjem bez obzira koliko se one razlikuju. Bodovi iz sva tri dana se zbrajaju i onaj koji ima najviše pobjeđuje.
Daljinsko jahanje (endurance) je disciplina izdržljivosti. U ovoj disciplini apsolutno najbolji konji su arapski. Daljinske utrke se održavaju na minimalno 20km pa sve do 160km. Konj sa jahačem mora proći kroz kvalifikacije sa ograničenom brzinom da bi se poslije takmičio na većem nivou. Svaka utrka je podijeljena u etape (krugove). Nakon svakog kruga, ali i na kraju, konj mora proći kroz veterinarsku kontronu osnovnog pregleda. Samo potpuno zdrav konj, sa pulsom ispod određene granice može nastaviti i završiti utrku.
Voltažovanje je disciplina sa tri učesnika i to konj , osoba koja lonžira konja, i osoba koja izvodi gimnastičke pokrete na konju. Konj na sebi ima oglavinu koja je povezana lonžom sa osobom koja je lonžira, posebni kolan sa drškama za ruke i običnu podsedlicu. Performansi ocjenjuju sudije ocjenama. Izvode se razni skokovi, stojevi na rukama, okreti.
Zaprege se najčešće odvijaju u pravougaonim travnatim jahalištima, sa čunjevima, preprekama, koje trebaju proći u što kraćem vremenu. Ovo je još jedna disciplina u kojoj nema jahača. U posebnom vozilu koje je upregnuto posebnim sistemom za konja se naleze vozač i balanser. Postoje jednoprezi, dvoprezi, četveroprezi itd.
